دوستت دارم
ای کاش باران بودم تا غبار غمهایت را می شستم
ای کاش گل بودم تا همه غنچه هایم را به تو هدیه می دادم
اما افسوس که نه گلم نه باران 
ولی هر چه هستم
دوستت دارم
ای کاش باران بودم تا غبار غمهایت را می شستم
ای کاش گل بودم تا همه غنچه هایم را به تو هدیه می دادم
اما افسوس که نه گلم نه باران
ولی هر چه هستم
دوستت دارم
سلام...
زیبا نوشته اید...
باران دانه های اشک رو هم پنهان میکنه و از شکسته شدن غرور جلوگیری میکنه...
به خانه سفالین من هم بیا خوشحال میشم...
سلام...
وبلاگ بسیار زیبایی دارید و زیبا می نویسید.
خوشحال می شم اگر اجازه بدین لینک وبلاگتون رو تو وبلاگم قرار بدم
ممنون که از وبلاگم دیدن کردید
موفق باشید
سلام
خیلی قشنگ نوشتی
موفق باشی.